آبخورگ ما

 از آن پرواز نافرجام یاد آوردن آسان نیست 

                                                    دل مردم از آن پرواز پر درد ست  و درمان نیست

طبس گلزار و گلشن شد زسعی سیّدی مظلوم

دریغا چون شکیبی رفت طبس بی او گلستان نیست

شکیبی در طبس محبوب دلها بُد  ولی مظلوم

 ستم در حق مظلومان یقین دارم ز ایمان نیست

زظلم غرب مستکبر ، چو ایران گشت در تحریم

 هواپیمای «آنتونوف »خریدارش جز ایران نیست

طبس آن روز غوغا شد ازآن  پروازِ آدم سوز

 طبس ماتم سرا گردید و قلبی کو ؟ که بریان نیست

زآبخورگم موژان بُد نور در چشمان بابایش

دریغا چشم و مژگان سوخت و نوری هم به چشمان نیست

در آن ماتم ز غمگینی هر آبخورگی سیه پوشید

که گلهایی چنان شاداب ، دگر در باغ و بستان نیست

موژانی بُد جهانگیری و مژگان دختر استاد

کتاب زندگیشان سوخت و دیگر آن دو عنوان نیست

قریب چل پرستوی مهاجر سوخت در آتش

طبس ز ین غم بسی افسرد، و آن را هیچ پایان نیست

از ین غمهای جانسوزست که «آبخورگ کوه» سیه پوشید

و من حیران از این کوهم ،چرا پس ،آتش افشان نیست

حسین ذوالفقاری 94/5/18